Ik ben Lieve, mama, dochter, vrouw, vriendin, yogadocent,… en vooral gewoon mezelf.

Jaren terug begon ik met yoga om rust te vinden in mijn hoofd. Ik zat van nature heel snel in mijn hoofd en vooral ook omdat ik probeerde om alles wat ik voelde rationeel te verklaren.

Aan deze basis is op zich niet veel gewijzigd, ik kan nog steeds opmerken dat er een botsbal in mijn hoofd zit en dat mijn gevoeligheid aanwezig is. Maar ik heb er veel minder last van. Integendeel zelfs, ik ben die gevoeligheid echt als een gave gaan zien.
Dat heb ik te danken aan de yoga en andere inzichten uit coach opleidingen. Veel mensen denken bij yoga aan de houdingen. Maar dat is maar 1 klein stukje van wat yoga is, de definitie van yoga is “het stilleggen van de bewegingen in het bewustzijn”. Dit gaat dus over alles wat je mentaal, fysiek en emotioneel in jou opneemt. Alleen ben je die dingen niet en kan je dus ook zelf kiezen hoe je erop reageert. Binnen in jou is er een plaats waar alles ok is, waar je altijd heel bent geweest. Alleen voelen we dat vaak niet meer… Wees gerust, ik voel het ook niet de hele tijd door, het leven is er ook en dat gaat altijd met ups en downs, maar alles komt altijd goed. Ik heb er ondertussen vrede mee dat die ups en downs er zijn en dat ik nu eenmaal mijn leven lang zal blijven leren en groeien.

Vanuit mijn inzichten en ervaringen wil ik graag andere mensen helpen en inspireren om de verbinding en rust te vinden. In de eerste plaats met zichzelf en van daaruit met de andere. Het voelen dat het ook ok is om eens niet ok te zijn. Mensen de tijd en ruimte geven om zichzelf te herontdekken. Maar ook om bewustzijn te ontwikkelen over hun eigen gedachten “ik ben niet goed genoeg, ik ga het nooit kunnen, ik ben het niet waard, niemand ziet me graag, ik heb het altijd gedaan,… “. Allemaal innerlijke kind overtuigingen maar als je jou bewust bent van jouw patroon dan kan je er ook mee aan de slag. Het verleden vormt jou uiteraard een stuk tot hoe je jouw leven leidt maar het bepaald niet jouw toekomst (je hoeft jouw leven dus niet te lijden onder jouw verleden) en hoe je ermee om kan gaan.  Mijn mama zei vroeger vaak als ik een dipje had “hup en vooruit Lieveke”. Dat is ook zo, je mag gerust eens zitten en huilen en zelfs wentelen in zelfbeklag. Maar de enige weg die je kan, is vooruit en die weg ligt helemaal voor je open om te leven zoals jij het wenst!

Ik zie je graag op de mat om je te verwelkomen van hart tot hart.

Liefs,

Lieve